Matt Elliott & The Third Eye Foundation - Dark (2010)

Σκοτάδια. Από εκείνα τα παράξενα που λαμπυρίζουν , που όταν αποφασίσεις να τα εξερευνήσεις, τίποτα πάνω σου δε μυρίζει αποτυχία και τίποτα δεν κολλά αηδιαστικά. O Matt Elliott ξαναχτυπά, κυνηγώντας μέσα στη νύχτα τον ήλιο του, κυκλοφορώντας στις αρχές Νοεμβρίου το Dark γλύφοντας αυτή τη φορά τις πληγές του και με την ψυχή του να ποζάρει μπροστά μας γυμνή, χωρίς την παραμικρή διάθεση να κρυφτεί από κανέναν.You Guys, Kill Me!

Tracklist

Anhedonia
Standard Deviation
Pareidolia
Closure
If You Treat Us All Like Terrorists We Will Become Terrorists

Arab Strap - The Red Thread (2001)

Σκέφτεται, ακούει και γράφει για το Τhinking with sounds η Eλένη Νανοπούλου

Έχουν αναμονές τα κύματα; Κάτι σε παρασέρνει, σου καίει τα μάτια, μυστικό βαθύ. Τρυπά η φωνή, ξανατρυπά, χωρίς ήρωα. Στα ανοιχτά εξαίσιος εξώστης, αυγή συνοδείας –τύμπανο- συνομιλία πάλι, πάλι και πάλι. Πλεύσεις. Ανατέλλει διαθέσιμο νερό. Ώσπου να πεις ‘’ονειρευόμουν’’, ήταν που ξεγέλασε ο ήχος την άμμο -αυτόματη μετακίνηση-. Καθώς ονειρευόμουν ναι ονειρευόμουν πως δεν είχα ένδυμα ούτε σάρκα, μόνο δρόμους υγρούς, κύματα ξυπόλυτα, αναμονές. Να πως καραδοκεί το όστρακο πως έγινα νερό. Στα ανοιχτά… θα ήταν εξαίσιος εξώστης, διαθέσιμο νερό. Καθώς ονειρευόμουν ναι ονειρευόμουν, κύματα ξυπόλυτα, πως δεν είχα σάρκα. Πάλι – πάλι και πάλι στη θάλασσα αναπηδήματα σινιάλα, τρέχοντας στην εισαγωγή ξυπόλυτη.

‘’Ολοσέλιδη γη
μου επιτρέπεται κάπου- κάπου να λέω κύμα’’

Tracklist:
1. Amor Veneris
2. Last Orders
3. Scenery
4. The Devil-Tips
5. The Long Sea
6. Long Detective
7. Infrared
8. Screaming In The Trees
9. Haunt Me
10. Turbulence

Dinah Washington And Max Richter - This bitter earth - On the nature of daylight

Τραγούδια που λιμνάζουν στ'αυτιά μου. Φοβήθηκα να σου πω, μα η φαντασία μου έφτιαξε ομιχλώδη δάση και μικρές σταγόνες φωτιάς. Σκηνές αμοντάριστες, με ψηφιακή ποιότητα ήχου και εικόνας, αναζητώντας δέκτες με ικανότητες αποκρυπτογράφησης, άνω τoυ φυσιολογικού. Mέρες παράξενες , σκληρές, κι εμείς στην πόλη μας νομάδες. Λαμβάνεις; Ναι. Λαμβάνεις.

John Campbell – One believer (1991)

Σκέφτεται, ακούει και γράφει για το Τhinking with sounds o South of the river

Ήταν κάπου στα 1991 όταν έβγαλε το πρώτο του άλμπουμ, One believer. Δυστυχώς ακολούθησαν μόνο δυο ακόμα, εξίσου τεράστια και άρτια. Μόνο δυο – τρία μας κάνει το σύνολο – καθώς ο Campbell μας άφησε χρόνους σε ηλικία 41 ετών, από ανακοπή καρδιάς στον ύπνο του, και ένας θεός (sic) ή καλύτερα ένας διάολος ξέρει πού θα είχε φτάσει με τέτοιο λασπωμένο μπλουζ ταλέντο, αλλά και αν τελικά αυτό το αρχέγονο και βασικό υπεύθυνο σχεδόν για οτιδήποτε ακούμε σήμερα είδος θα ξανάπαιρνε μια έστω τιμητική θέση.

Μια φωνή πέρα για πέρα αυθεντική, βαθειά και μπλουζ, που αυτόματα στέλνει τους μαύρους σαμάνους του είδους να πάνε να ξαναμελετήσουν, που κάνει τον αγαπημένο μας Cave να φαίνεται ότι νιαουρίζει, και τον Waits να έχει σίγουρα ομολογήσει ότι τα (νεο)μπλούζ είχαν βρει τον νέο, πανάξιο φορέα τους, πριν την άδικη και πρόωρη «απόδραση» και αυτού του μεγάλου μουσικού και το βέβαιο στρογγυλοκάθισμά του σε περίοπτη θέση στην μεγάλη μπάντα του ουρανού με την κιθάρα του αγκαλιά...

Πενήντα λεπτά και δεκαοκτώ δευτερόλεπτα γεμάτα καθάρια μπλουζ, απύθμενα και αληθινά φωνητικά, ακόμα πιο αληθινά, στοχευμένα, σταράτα, μπλουζ δηλαδή, λόγια, ξετσίπωτες, ξεδιάντροπες κιθάρες, αλλά ταυτόχρονα και ξηγημένες σπαθί, μπεσαλίδικες. Δέκα tracks για να οπλιστείς καλά και να ακονίσεις τα νύχια σου πριν βγεις έξω μόνος σου την νύχτα, για να αποπλανήσεις χωρίς γυρισμό την γκαρσόνα που κάποια βροχερά μεσάνυχτα ψάρεψες κινηματογραφικά στο ιδεατό μπλουζάδικο που τα ηχεία του στάζαν ουίσκι, για δούναι και λαβείν πρωτοφανών εξομολογήσεων με τον κολλητό που γνωρίζεστε σαν τις παλάμες σας...


Tracklist:

1. Devil in My Closet
2. Angel of Sorrow
3 .Wild Streak
4 .Couldn’t Do Nothin'
5 .Tiny Coffin
6 .World of Trouble
7 .Voodoo Edge
8 .Person to Person
9 .Take Me Down
10. One Believer

Spirit world

Οι Radiohead και τo άγρια τρυφερό Street spirit τους, μαζί με Morcheeba ft. Manda από το Gained the World , Digitalism και Taken away συν την φωνή της Eliza Lumley. Αποτέλεσμα; Κάτι που μοιάζει με αυτό που ονομάζω μικρές τακτικές αντιμετώπισης του χειμώνα, κάθε digital δίνης, και κάθε μεγάλης αγάπης που πέθανε από την... πολλή αγάπη.

Spirit world

ΤΟΠΙΑ (Landscapes) Δημήτρης Παπαδημητρίου (1981)

Σκέφτεται, ακούει και γράφει για το Τhinking with sounds ο Tρελός στα σύννεφα.

Πίσω, πολύ. 1986. Μουσικό ...τοπίο: το φάντασμα του (ακόμα εν ζωή) Μάνου , ο βαλκάνιος-στέντωρ Σαββόπουλος, το “αναβιωμένο” ρεμπέτικο, το ρασούλειο φώνημα, το (κάποιο) ροκ που ψάχνεται, ο εκτός συνόρων (και οσκαρικός) Βανγκέλις, η Λένα Πλάτωνος, η Ελένη Καραϊνδρου. Ένας απίθανος τύπος απ' τη Χίο κατεβάζει μια ταινιούλα στη Θεσσαλονίκη, σπέρνει αμηχανία στην επιτροπή και φεύγει με την ταπεινή ειδική μνεία της ένωσης κριτικών. Η ταινιούλα είναι το Δέντρο που Πληγώναμε, “πατάει” σ' ένα μουσικό έργο που κυκλοφορεί απ' το '81 κι είναι απ' αυτές που κάνουν άσκημο κλικ στα μυαλά ορισμένων ανθρώπων. Ακούω πρώτη φορά το όνομα Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Τα Τοπία δεν είναι κινηματογραφική μουσική. Τα χρησιμοποίησε ως τέτοια ο Δήμος Αβδελιώδης. Αργότερα, ο Παπαδημητρίου έγινε γνωστός κινηματογραφικός συνθέτης χάρη κυρίως σε δύο εξαιρετικά soundtracks, την υποβλητική Ρεβάνς και το μεγαλόπνοο Αρχάγγελο του Πάθους, πριν μετατραπεί σε μουσική μηχανή παραγωγής για τηλεόραση και λαϊκούς βάρδους. Και τα τρία αυτά έργα, τρικυμιώδη, γεμάτα εμμονές, είναι από κείνα που χτίζουν δικό τους σύμπαν, χαρακτηριστικό μεγάλων δημιουργών όπως ο Μορρικόνε ή ο Μέρτενς (ποιος φοβάται τις συγκρίσεις;) αν περιοριστούμε στη μουσική.

Γιατί -να το ξεκαθαρίσουμε- δεν μιλάμε για τοπία οπτικά, μάλλον για σκηνές εγκλήματος, τέτοιες όπως η Σεφερική Άλλη Θάλασσα ή ο Ανεξήγητος Χορός -το κομμάτι που στοιχειώνει την ταινία του Αβδελιώδη. Σκηνές από κείνες που σε θέλουν στο κέντρο, να περιστρέφεσαι χωρίς να βλέπεις έξοδο ή λύτρωση πουθενά.

Tracklist

1.Day one
2.The city beyond the sea
3.Another sea
4.Oracles of the lighthouses
5.The forbidden room
6.Unexplainable dance
7.Wandering in the iron city
8.Spinning in the human whirlpool

Let me come home - Broken records (2010)

Δίσκος να τον ακούς μόνος στη σοφίτα σου ή σε βόλτα με τα χέρια στις τσέπες και νερά πολύ . Νερά της Κατερίνας. Σοφίτα δεν έχω, έχω όμως τσέπες . Θέλω να πω σε δέκα ξένους τ' ονομά του . Ένα κουβάρι συναισθήματα έρχεται καταπάνω σας θέλω να τους φωνάξω. Καλυφθείτε!





Τracklist

A Leaving Song
Modern Worksong
Dia Dos Namorados!.
The Motorcycle Boy Reigns
A Darkness Rises Up
Ailene
I Used To Dream
You Know You’re Not Dead
The Cracks In The Wall
Home

Brian Eno - Small Craft on a Milk Sea (2010)

''The work in this collection is a result of an occasional collaboration between myself, Leo Abrahams and Jon Hopkins. The two of them are gifted young player/composers whose work, like mine, is intimately connected to the possibilities and freedoms of electronic music. Over the last few years we've worked together several times, enjoying exploring the huge new sonic territories now available to musicians. Mostly the pieces on this album resulted not from 'composition' in the classical sense, but from improvisation. The improvisations are not attempts to end up with a song, but rather with a landscape, a feeling of a place and perhaps the suggestion of an event. In a sense they deliberately lack 'personality': there is no singer, no narrator, no guide as to what you ought to be feeling. If these pieces had been used in films, the film would complete the picture. As they stand, they are the mirror-image of silent movies - sound-only movies.'' --Brian Eno


Tracklist

1. Emerald and Lime
2. Complex heaven
3. Small craft on a milk sea
4. Flint March
5. Horse

6.2 Forms of Anger
7.Bone Jump
8.Dust Shuffle
9.Paleosonic
10.Slow Ice, Old Moon
11.Lesser Heaven
12.Calcium Needles
13.Emerald and Stone
14.Written, Forgotten
15.Late Anthropocene

Release date : November 2, 2010

Sentimental dust

Εδώ και καιρό, έχω βεβαιωθεί ότι τα τραγούδια είναι εκείνα που σε βρίσκουν. Μια άσχετη στιγμή μέσα στο χρόνο, την πιο κατάλληλη ίσως, αποφασίζουν να σε ψάξουν. Όπως ακριβώς συνέβει εικοσιτέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του A true story των Σουηδών Thirteen moons , που κατασκονισμένο και με το εξώφυλλό του γεμάτο από τα σημάδια του χρόνου , αποφάσισε ένα απόγευμα Παρασκευής πως εγώ κι αυτό, ήρθε η ώρα να συναντηθούμε. Η βελόνα άγγιξε απαλά το τέταρτο βαθύτερο αυλάκι του 12'' single , και το σαξόφωνο του Mars Gunnarsson μαζί με τη φωνή του Göran Klintberg και την κιθάρα του Anders Holm έκαναν τις συστάσεις. Tα υπόλοιπα, μια ωραιότατη αιμοραγία της μνήμης . Εγώ ξαφνικά πίσω στα δεκατέσσερα, ο πατέρας μου ξαφνικά στην τρίτη του δεκαετία, τα πρωινά της Κυριακής όλοι μαζί στο σαλόνι, οι μουσικές που μας έβαζε "κρυψώνες για όταν τα πράγματα δυσκολέψουν" , η μέρα που επιβεβαιώθηκε, η μέρα που χάσαμε τη θάλασσα , άλλοι που έφυγαν, άλλοι που μείναν και η κάθε φορά που ακούμε παρέα κάποιο παλιό δίσκο σαν και τούτο, κοιταζόμαστε σιωπηλά και ξέρουμε και οι δύο πως εκείνη τη στιγμή κάνουμε την ίδια ακριβώς σκέψη. Πόσο δίκιο είχε ο Ian Watson όταν έγραφε, ότι μέρος της μαγείας του βινυλίου είναι η ελαφριά υποβάθμιση της ποιότητας του ήχου του, η αύξηση του θορύβου, και τα περιστασιακά "τσακ" και "σκρατς" καθώς κάποιο ίχνος σκόνης ενσωματώνεται μέσα στα "αυλάκια" του για πάντα, κάτω από την πίεση μίας διαμαντένιας ακίδας πάνω στο πλαστικό. Έτσι, αφού το 90% της σκόνης που κυκλοφορεί σε ένα σπίτι προέρχεται από νεκρά ανθρώπινα κύτταρα, τότε τα περισσότερα από τα "τσακ" και τα "σκρατς" που ακούμε, οφείλονται στο ότι κάποιο κομμάτι του εαυτού μας ή των αγαπημένων μας, γίνεται ένα με τη μουσική...

Tracklist
A1 A True Story
A2 Night Parade
B1 Last Train To San Antone
B2 A Gentle Touch

The Radio Dept.

Crippled Black Phoenix - I, Vigilante (2010)

Εμένα θόλωσαν τα μάτια μου με το που ξεκίνησε. Κατά τη διάρκεια, από το ένα άρχισε να στάζει κάποιο διαολεμένο υγρό και το άλλο αν είχε στόμα θα κραύγαζε. Στο τέλος και τα έξι μαζί , με τα διακόσια πενήντα δύο δόντια τους και με αρχηγό της αγέλης το We forgotten who we are , μου έδωσαν την χαριστική δαγκωματιά. Αναζητήστε το, όχι μόνο γιατί είναι ένα από τα καλύτερα albums του είδους για το 2010 αλλά και γιατί είναι το τέλειο χάπι απεξάρτησης από το προηγούμενο και μεγαλειώδες The Resurrectionists .

Tracklist

1. Troublemaker

2. We Forgotten Who We Are

3. Fantastic Justice

4. Bastogne Blues

5. Of a lifetime

6. Burning Bridges (Hidden Track)

9/10

Seven Saturdays - The snowflakes that hit us became our stars (2010)

Θαυμάσια μουσική, υπέροχες εικόνες για άλλη μια φορά, μεσημέρι, σηκώνεις το κεφάλι να σε χτυπήσει η πρώτη σταγόνα της μέρας , ο καιρός ψυχραίνει , η βροχή δυναμώνει, ο ουρανός χωρίζεται σε παράλληλες μωβ λωρίδες, οι φωνές του κόσμου χάνονται , θέλεις να ανοίξεις τα χέρια , να στριφογυρίσεις στη μέση της Πανεπιστημίου, να μην κοιτάζεις τίποτα, μόνο να μυρίζεις . Την οσμή από αυτό το κάτι χωρίς όνομα, αυτό το μοναδικό, που διαθέτουν μόνο τα μοιρασμένα.

Tracklist

1. Early Morning Fog Bank
2. Au Revoir
3. Terrified of Breaking Down
4. Piano Interlude I
5. The Snowflakes That Hit Us Became Our Stars
6. Piano Interlude II
7. True Romance

7. 5/10