"Ο χώρος που καταλαμβάνει στον εγκέφαλο το σύστημα της ακοής είναι μικρότερος από τον χώρο που καταλαμβάνει το σύστημα της όρασης. Ωστόσο το σύστημα της ακοής βρίσκεται από φυσική άποψη πλησιέστερα στις περιοχές του εγκεφάλου που ρυθμίζουν τη ζωή. Οι περιοχές αυτές είναι η βάση για τις αισθήσεις του πόνου, της απόλαυσης, του κινήτρου και άλλων βασικών συναισθημάτων. Επιπλέον, οι φυσικές δονήσεις που καταλήγουν στην αίσθηση του ήχου αποτελούν μια παραλλαγή της αίσθησης της αφής . Αλλάζουν το σώμα άμεσα και βαθιά , πολύ περισσότερο από τα φωτεινά ερεθίσματα που καταλήγουν στην όραση. Το ανθρώπινο ον έχει την ικανότητα να κλείνει τα μάτια του όποτε το επιθυμεί. Ωστόσο είναι ανίκανο να κλείσει τα αυτιά του. Ο ήχος διεισδύει στο σώμα και επομένως συνδέεται με πιο άμεσο τρόπο με αυτό.

Ο ήχος είναι μια φυσική διαδικασία πάνω στην οποία το ανθρώπινο ον δεν έχει κανένα έλεγχο. Η ικανότητα να ακούμε αρκετές φωνές ταυτόχρονα κατανοώντας τι λέει η κάθε μία ξεχωριστά, να θυμόμαστε ένα μουσικό θέμα που εμφανίστηκε για πρώτη φορά μέσα από μία μακρά διαδικασία μεταμόρφωσης και τώρα κάνει ξανά την εμφάνισή του κάτω από ένα διαφορετικό φως , η ακουστική επιδεξιότητα, είναι όλα ιδιότητες που αυξάνουν την κατανόηση. Όλες αυτές οι δεξιότητες που οι περισσότεροι διαθέτουμε και ευτυχώς δεν αποτελούν απόκρυφο βασίλειο μιας τέχνης για εκλεκτούς , διαμορφώνει ανθρώπινα όντα πιο ικανά να κατανοούν αρκετές απόψεις ταυτόχρονα , ανθρώπινα όντα που έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να συλλαμβάνουν τις ομοιότητες ανάμεσα στους ανθρώπους παρά τις διαφορές μεταξύ τους".

Αυτά λέει στο θαυμάσιο βιβλίο του " Η μουσική κινεί τον χρόνο" ο Ντάνιελ Μπάρενμποιμ, αυτά προσυπογράφω και με αυτά σας καλωσορίζω σ'αυτή τη σελίδα.

Ξεκινώντας , αποφάσισα να μην ασχοληθώ καθόλου με τα καλύτερα albums και tracks της χρονιάς ή της δεκαετίας που πέρασε, όπως αρχικά είχα αποφασίσει, (εξαιρετικές λίστες θα βρείτε σε όλα τα blogs δεξιά, που θεωρώ ότι είναι από τα καλύτερα στο είδος τους) και να βάλω για αρχή σε τυχαία σειρά τέσσερις ήχους που έχουν πολλά να μου πουν, τραγούδια που πέρασα και περνάω πολλές ώρες της ημέρας μαζί τους και που επιβεβαιώνουν κάθε φορά μαζί με αμέτρητα άλλα, ότι η ακοή μπορεί, και πράγματι αντιπροσωπεύει όλες τις ανθρώπινες αισθήσεις μαζί, αφού ο ήχος δημιουργεί εικόνα, γεύση , αφή και μυρωδιά.

Η μουσική είναι ανάγκη, και ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί εδώ, κάθε στιγμή που θα προκύπτει μια συγκίνηση εξαιτίας της

Tracks: The Black Heart Procession - The letter - The long sea - Arab strap - Trentemøller - Somersault - Marc Lanegan - One way street.

Όλα ΕΔΩ