October 18, 2010

ΤΟΠΙΑ (Landscapes) Δημήτρης Παπαδημητρίου (1981)




Σκέφτεται, ακούει και γράφει για το Τhinking with sounds ο Tρελός στα σύννεφα.

Πίσω, πολύ. 1986. Μουσικό ...τοπίο: το φάντασμα του (ακόμα εν ζωή) Μάνου , ο βαλκάνιος-στέντωρ Σαββόπουλος, το “αναβιωμένο” ρεμπέτικο, το ρασούλειο φώνημα, το (κάποιο) ροκ που ψάχνεται, ο εκτός συνόρων (και οσκαρικός) Βανγκέλις, η Λένα Πλάτωνος, η Ελένη Καραϊνδρου. Ένας απίθανος τύπος απ' τη Χίο κατεβάζει μια ταινιούλα στη Θεσσαλονίκη, σπέρνει αμηχανία στην επιτροπή και φεύγει με την ταπεινή ειδική μνεία της ένωσης κριτικών. Η ταινιούλα είναι το Δέντρο που Πληγώναμε, “πατάει” σ' ένα μουσικό έργο που κυκλοφορεί απ' το '81 κι είναι απ' αυτές που κάνουν άσκημο κλικ στα μυαλά ορισμένων ανθρώπων. Ακούω πρώτη φορά το όνομα Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Τα Τοπία δεν είναι κινηματογραφική μουσική. Τα χρησιμοποίησε ως τέτοια ο Δήμος Αβδελιώδης. Αργότερα, ο Παπαδημητρίου έγινε γνωστός κινηματογραφικός συνθέτης χάρη κυρίως σε δύο εξαιρετικά soundtracks, την υποβλητική Ρεβάνς και το μεγαλόπνοο Αρχάγγελο του Πάθους, πριν μετατραπεί σε μουσική μηχανή παραγωγής για τηλεόραση και λαϊκούς βάρδους. Και τα τρία αυτά έργα, τρικυμιώδη, γεμάτα εμμονές, είναι από κείνα που χτίζουν δικό τους σύμπαν, χαρακτηριστικό μεγάλων δημιουργών όπως ο Μορρικόνε ή ο Μέρτενς (ποιος φοβάται τις συγκρίσεις;) αν περιοριστούμε στη μουσική.

Γιατί -να το ξεκαθαρίσουμε- δεν μιλάμε για τοπία οπτικά, μάλλον για σκηνές εγκλήματος, τέτοιες όπως η Σεφερική Άλλη Θάλασσα ή ο Ανεξήγητος Χορός -το κομμάτι που στοιχειώνει την ταινία του Αβδελιώδη. Σκηνές από κείνες που σε θέλουν στο κέντρο, να περιστρέφεσαι χωρίς να βλέπεις έξοδο ή λύτρωση πουθενά.



Tracklist

1.Day one
2.The city beyond the sea
3.Another sea
4.Oracles of the lighthouses
5.The forbidden room
6.Unexplainable dance
7.Wandering in the iron city
8.Spinning in the human whirlpool
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...