Το άκουσα ολόκληρο οδηγώντας βράδυ. Η επική μουσική του Zimmer σκέφτηκα πως ταιριάζει απόλυτα στη διαδρομή και δεν έπεσα έξω. Όταν φάνηκαν στον ορίζοντα οι κολώνες του ναού του Ποσειδώνα στο Σούνιο, η Edith Piaf πετάχτηκε σαν στοιχειό στο 7.03 του Waiting For A Train δηλώνοντας ευθαρσώς Non Je Ne Regrette Rien - πηγή έμπνευσης για τη σύνθεση του score της ταινίας - ο Cobb από το... κάθισμα του συνοδηγού με σκούντησε ψιθυρίζοντας ειρωνικά "sorry" όπως ο Mr Death της γνωστής διαφήμισης, κι εγώ δεν είχα καμία απάντηση να μου δώσω στην ερώτηση που αυθόρμητα μου έκανα όρθια, μπροστά από το μεγάλο παράθυρο ενός σπιτιού που δεν ήταν δικό μου, ξένου όσο και οι ένοικοι, που σαν άλλοι imaginary enemies με πλησίαζαν χαμογελώντας απειλητικά. Ποιά είναι η πραγματικότητα της πραγματικότητας;
Tracklist
1. Half Remembered
2. We Built Our Own
3. Dream Is Collapsing
4. Radical Notion
5. Old
6. 528491
7. Mombasa
8. One Simple Idea
9. Dream Within A Dream
10. Waiting For A Train
11. Paradox
12. Time
