2010 - Οι Πενήντα αγαπημένοι μου δίσκοι (45 - 41)

45. Anathema - We are here because we are here

Δεν ξέρω σε ποιό βαθμό έχει βάλει το ομολογουμένως χαρισματικό χέρι του ο Steven Wilson , μα μου φαίνεται πως σίγουρα τράβηξε ένα όμορφο πρωινό τις κουρτίνες και από τις θεοσκότεινες καταβολές τους, οδήγησε τους Anathema σε μέρη πιο φωτεινά χωρίς ποτέ οι μουσικές τους να σταματήσουν να κοχλάζουν από συναισθηματισμό, λόγος για τον οποίο τους αγάπησα παράφορα στο παρελθόν , κι ακόμα. Ωραία τα πλήκτρα του Smith , θαυμάσια τα φωνητικά της Lee Douglas, διακριτικά τα electro στοιχεία, έξω είναι χειμώνας κι εγώ θυμάμαι μια ζεστή βραδιά του Σεπτέμβρη που κρεμασμένη στο κυγκλίδωμα πίνοντας χλιαρές μπύρες , ήθελα να πάρω φόρα και να πέσω πάνω στις 15-20 κιθάρες που προκλητικά ήταν στημένες μπροστά μας , παίξε ρε γαμώτο το Flying, ωραίες στιγμές, ωραίοι άνθρωποι, ωραίοι ήχοι, they are here because they are here and i'm not here because i am there.

Presence

44. The Slowest Runner - We, Burning Giraffes

Μελωδικός, ερωτικός, συναισθηματικός, ακόμα και σκληρός σε κάποια σημεία. Bγάζει ένα κυνισμό, μια θλίψη, μια αγάπη ,ιδιότητες που μόνο η μουσική μπορεί να προσφέρει απλοχέρα και εύγευστα . Είναι ώριμοι , καταιγιστικοί και σκοτεινοί με μπλε μώλωπες. Aκριβώς τους ίδιους που έχουν και οι ακροατές τους.



We, Burning Giraffes

43. Gil Scott Heron - I'm new here

Έχει πει την φράση «the revolution will not be televised», έχει σιωπήσει για 16 ολόκληρα χρόνια, έχει εθιστεί σε ότι ουσία βρέθηκε στον δρόμο του, έχει επιστρέψει. Καταραμένος ποιητής , άστεγος μεθύστακας, αυτοκαταστροφικός , χαρισματικός τόσο που πολλοί προσπάθησαν να θάψουν το ταλέντο του μέσα στις πολλές του αδυναμίες, με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο. Θαυμάσια δουλειά, ανατριχιαστικό το Μe and the devil, μετά από δέκα ακροάσεις στη σειρά ήθελα να μοιραστώ μαζί του ένα σακουλάκι καπνό , να μου πει πως στην κατηφόρα λαχανιάζεις περισσότερο, να τον πιστέψω. «Μοναχικότητα δε σημαίνει είμαι μόνος. Σημαίνει δεν ανήκω σ' εσάς, δε σας καταλαβαίνω, δε με καταλαβαίνετε». Κατάλαβες;

Μe and the devil



42 . Bonobo - Black sands

To παιδικό μου δωμάτιο! Οι γαλάζιες κουρτίνες! Τα καλοκαίρια στη θάλασσα, εσύ , τα μακριά σου μαλλιά γεμάτα φύκια και να γελάμε. Το παλιό autobianchi με τον ανοιχτό ουρανό. Τα ταξίδια στα Βαλκάνια μαζί του. Μετά είναι που μου ήρθε η μεγάλη επιθυμία να φύγω. Και τότε άρχισα να ζωγραφίζω ανθρώπους πουλιά. Ακριβώς την ώρα που κάνουν την κίνηση να ανυψωθούν. Τρόμαζα που μπορούσαν να χωρέσουν σε μικρά post it χαρτάκια και έτσι έφτιαχνα άπειρα τέτοια κάθε μέρα να μην ευθύνομαι για την πτώση τους . Έτρεχα τότε να σε πάρω τηλέφωνο να μοιραστώ τη χαρά μου μαζί σου. Nα σου πω ότι νιώθω όμορφα και θέλω να πάρω φόρα και να αρχίσω να στροβυλίζομαι στον αέρα και να ρουφάω με τα μάτια όλα όσα συμβαίνουν από κάτω και να λέω ότι δακρύζω από το κρύο. Και έτσι όπως είμαι αεροδυναμική κατασκευή, η υγρασία να φεύγει προς τα πίσω. Όπως το νερό στο παρ μπριζ του αυτοκινήτου. Και να θέλω να μείνω αιώνια εκεί, μα να πρέπει να πέσω απότομα. Μα να μην με πειράζει, γιατί "τον ουρανό τον βλέπεις ακόμα κι αν έχεις ξαπλώσει ανάσκελα στο έδαφος, μετά από μια μεγάλη πτώση". Τη μέρα που σε είδα, είχα ένα τέτοιο χαρτάκι στην τσέπη μου. Μα δεν σου το έδωσα. Πως να χαρίσεις έναν ζωγραφισμένο άνθρωπο πουλί σε κάποιον που δεν μπορεί ή δεν θέλει να τον μάθει να πετάει ;

Black Sands

41. The black heart procession - Βlood bunny/ black rabbit

Σκυθρωπά λυρικά ποιήματα που αποδίδονται μουσικά με μια στοχαστική, σχεδόν αισιόδοξη (;) έκσταση , γράφοντας τη συνέχεια του εκτενούς και εντυπωσιακού καταλόγου των BHP έστω και με μόνο τρία νέα τραγούδια. Kαλύτερη στιγμή του album το Drugs (από το θαυμάσιο Six) που αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον με τη συνδρομή της ηλεκτρονικής αυθεντίας που ακούει στο όνομα Eluvium και ταυτόχρονα αποτελεί για μένα όπως και όλες τους οι δουλειές ένα παράξενα δελεαστικό κρησφύγετο.

Drugs (Remix by Eluvium)